مقدمه: یکی از وبلاگ نویسان محترم و ارزشی درخواستی کردند تا یک موج خاطره نویسی مهدوی را بیفتد و نامی هم از این حقیر برده‌اند و از آنجا که ما هم منتظریم تا دری به تخته‌ای بخورد و بهانه‌ای دستمان بیاید (البته به جز بحث تنبلی و بی‌توفیقی) تا برای حضرت ولی عصر چیز‌هایی سر هم بکنیم این دعوت را قبول کردیم. البته نه عنصر ادبی به حساب می‌آئیم، نه خاطره‌ی خاصی داریم (چون همه عمرمان به توسل او سپری شد) و نه توسل و عنایتی داشته‌ایم.

اصلاً فکر نکنید که آدم شدم‌ها.اصلاً. فکر نکنید از روی وظیفه انسانی که هر کسی اگر یک سر سوزن آن را داشته باشد، به آن عمل می‌کند می‌خواهم بگویم که امام زمان بیایید، چون بزرگترین ظلم یعنی غصب حق حاکمیت او و ولایت او مانند بقیه امامان ما غصب شده. فکر نکنید دل می‌سوزد که چون می‌بینم که، چه بلاهایی سر امت جد او می‌آورند و آنها را می‌کشند و تحقیر می‌کنند، و او نالان و گریان می‌شود. فکر نکنید چون یک وظیفه شرعی و حق امام بر گردن ماست که برای تعجیل در فرج امام زمان خود دعا و تلاش بکنیم می‌گویم بیاید. اصلاً مگر قبر پدر مرا خراب کرده‌اند و بمب گذاشته‌اند که ناراحت شوم و بخواهم انتقام بگیرم. و هزاران مورد دیگر... . اصلاً به ما چه؟
از آن جهت می‌گویم امام زمان باید بیاید که بالاخره ما مسلمانیم(!) ناچاریم احکام اسلامی را درست و به موقع انجام بدهیم. خاصیت خیلی از مستحبات و واجبات و اثر معنویشان در این است که در زمان مشخص خودشان و به شکل مشخص خودشان انجام بدهیم. واگر در زمان خود نبود به ثوابش خواهیم رسید اما از اثر وضعی و معنوی آن محروم خواهیم بود. مثلاً شب‌های قدر، اگر به درستی شب اول ماه مشخص نشود هر چند ثواب شب‌زند‌ه‌داری را همه می‌بریم اما زمانی که می‌خواهند مقدرات یک سال ما را مشخص کنند خیلی از ماها در رختخواب داریم غلت می‌زنیم! یا حتی در احکام  واجب شرعی ما هم موثر است. اگر در آخر ماه رمضان باز هم ماه به درستی مشخص نشود ممکن یک روزه حرام بگیریم و از درک ثواب بزرگ عید فطر محروم شویم. و همینطور بگیرید الی ماشاء الله اینگونه موارد که در زمان بسیار است و فقط در زمان حاکمیت و حضور ظاهری امام معصوم این چنین مشکلاتی نخواهد بود. حالا یک مورد بزرگتر، همه می‌دانیم که این برادران سنی (که الهی بی‌برادر شویم!) به شکل کاملاً بی‌خودی به رویت هلال ماه می‌پردازند ورویت هلال آنها در نزد شیعه معتبر نیست. حالا تصور بفرمائید جائی که کار ما گیر آنها باشد، یعنی حج. میلیون‌ها مسلمان با کلی امید و آرزو و خرج و مخارج و سلام و صلوات به حج می‌روند اما این برادران سعودی (ک ا ب ش!) بر می‌دارند به شکل کاملاً سنی! رویت هلال می‌کنند، و روزها را عقب و جلو می‌برند. که در اغلب موارد خلاف واقع است. حالا بفرمائید حکم تاثیر معنوی و اصلی آن در پیش خدا چه خواهد بود؟ درست است که در پیش خدا مأجور هستند و شاید از نظر حکم شرعی حجشان درست باشد، اما... .
یعنی این همه تلاش و حج در ظاهر قبول اما در واقع به باد فنا.
می‌بینید، خیلی سخت شد، نه؟ پس بیائید به خاطر خودمان هم که شده برای تعجیل در فرج اماممان و برقراری حکومت او دعا کنیم!
یا ایها العزیز! مسنا و اهلنا الضر...

_____________________________________________________

+ راستی حاجی واقعی که هر سال به حج می‌رود کجاست؟ کاش می‌توانستیم او را ببینیم تا مانند او عمل کنیم...